Christ the King College
9014 Gingoog City
_______________________________________
Sa Bahagyang katuparan ng mga kinakailangan para sa
Antas ng Bachelor in Elementary Education
(FILIPINO-4)
Mga Tulang Liriko O Tulang Damdamin
AWITING BAYAN
Bayan Ko
Original Tagalog lyrics by Jose Corazon de Jesus
Melody by Constancio de Guzman.
Ang bayan kong Pilipinas
Lupain ng ginto't bulaklak
Pag-ibig ang sa kanyang palad
Nag-alay ng ganda't dilag.
At sa kanyang yumi at ganda
Dayuhan ay nahalina
Bayan ko, binihag ka
Nasadlak sa dusa.
Ibon mang may layang lumipad
Kulungin mo at umiiyak
Bayan pa kayang sakdal dilag
Ang di magnasang makaalpas!
Pilipinas kong minumutya
Pugad ng luha ko't dalita
Aking adhika,
Makita kang sakdal laya!
Pinagkukunan:
http://homeworks-edsci.blogspot.com/2010/09/bayan-ko-halimbawa-ng-awiting-bayan.html
SONETO
May pinahirapang puso ng pag-ibig,
Dahil sa paghanap ng isa pang puso,
Ang pusong nakita’y katulad ng langit,
Magandang-maganda puso ng pagsuyo,
Ang dalawang puso’y masayang nabuhay,
At sa püso’y hindi na raw magtataksil,
Naniwala silang ang pagmamahalan….
Pag likas at wagas ay walang kahambing,
Bubuyog at kamya’y laging nag-uusap,
Laging nagsasalo sa dusa’t ligaya,
Sapagkat ang kamya’y langit ng pagliyang,
Ang bubuyog nama’y puso ng pag-irog,
Ang puso ng tao’y ligayang may dusa,
Di lahat ng puso’y laging maligaya.
Pinagkukunan:
Philippine Panorama, Vol. 10, No. 46, November 29, 198
DALIT
Nag-aral siyang pilit
Nang karangala’y makamit.
Buong buhay s’yang nagtiis.
Makapagtapos ang nais.
Ang pera niya’y tinipid,
Sa guro ay di sumipsip.
Markang mataas, nakamit:
Tagumpay nga ang kapalit.
-Zoren Mercurio
Inday, Pamutos Na
(Go Inday, Pack Your Things)
(Isinalin ni Teresita Maceda)
Inday pamutos na
Sa imong mga bestida
Kinsay imong padad-on
Si Ondo imong pamanhon.
Ondo ayaw’g awaya
Si Inday imong asawa
Imo ganing awayon
Ako man siyang bawion.
Unsaon ninyo pagbawi
Kinasal kami sa Pari
Unsaon ninyo pagboyboy
Inaslan kami ug baboy.
Ay, ay pagkakapoy
Niining mamalanghoy
Puston sa pinong ginit
Lugpitan sa dakong kahoy.
Dayon ayag-ayagon
Dayon puto-putohon
Puston sa dakong dahon
Sa baybay kaon-kaonon.
ELEHIYA
Kay Inay
Kung ang kamataya’y isang panibagong paglalakbay aking Inay
Sa iyong pagtawid ala-ala nami’y baunin
Pagmamahal mo, pagkalinga,
mga pagtitiis at pagdurusa
Ngayo’y nakatakas ka na
Habang nakamasid ka sa ‘ming iyong naiwan
sa mga ibong nakasama mo,
sa mga talangka at sigay na naging laruan mo
sa mga along kahabulan mo
at sa malawak na buhanginang naging palaruan mo
Nawa’y naalala mo ang mga ito sa paglisan mo
Mag-isang ninanamnam ang kalinga ng kalikasan
habang isang ala-ala na lamang ang yakap ng iyong ina
sa oyayi ng hangin, ipinaghele ka,
sapagkat ika’y maagang naulila
Lumaking salat sa pagmamahal sa magulang
Tanging kaibigan naging takbuhan
Inulila pa ng kapatid na turan
animo’y isang sadlak sa dusang nilalang
Pagkat ang isang kaibiga’y lumisan
Tuluyan nang humalik sa lupa
ang sarangolang dinagit ng hangin,
Tanging pumpon ng bulaklak
sa malamig na bato ang tangan mo
Nakaukit na ang pangalan mo
Ang naiwan sa ami’y mga ala-ala mo
Nang isang inang kasabay kong nangarap,
lumipad, kumalinga at sumalo sa aba ko.
Sa bawat ngiti ng mga munting anghel na kinalinga mo
isang munting kaluluwang pinanabikan mo
Konting sulyap lamang sana anak ko
Kahit ako’y malamig ng tila yelo
Ngunit ito’y ipinagkait mo
Ngayon aking ina sa iyong paglalakbay
Baunin mo ang aming pagmamahal
Ihalik sa hangin aming mga pagmamahal
Ibulong sa Diyos na kami’y bantayan
Yakapin ng pagmamahal kahit sa panaginip lang
Nawa sa iyong pagtawid sa kabilang buhay
masilayan mo ang kaginhawahang
di natikman sa palad ko
PASTORAL
O Anong Sarap Mabuhay sa Mundo
Halaw kay Lawrence Ferlinghetti
O anong sarap mabuhay sa mundo
kung di ka pihikan at wala sa bokabularyo
ang matuwa masyado
o magpakasaya nang todo
o kung sadyang wala kang pakialam
paminsan-minsan mang maranasan
ang purgatoryo. Bale-wala,
'ika nga, ang lahat ng ito
di naman bawat saglit
umaawit sila doon sa langit.
O anong sarap mabuhay sa mundo
kung di ka napapangiwi
'pag may taong nasasawi
o minsan, halos masawi lang naman
dahil di magamot
ng laway na nilunok
ang bitukang kumulubot. Basta’t hindi ikaw ito,
walang atraso
wala naman yatang kaso.
O Anong sarap mabuhay sa mundo
kung walang bobong istorbo,
mga kapitbahay o boss sa trabaho
o ilang balang daplis
ng ilang gagong pulis
at ng iba pang sangkaterbang lihis
na talaga namang kainis-inis,
mga produktong inilalako
mga pinunong unano
mga sundalo mga obispo
at samutsaring relihiyon
samutsaring imbestigasyon
sanay na tayo, kunsabagay,
sa ganitong mga bagay-bagay
na nakakaimpatso.
Subalit sa mundo ay wala pa ring tatalo.
Dito lang umuulan ng eksenang di malilimutan:
kakabagin ka sa walang humpay na katatawa
at sa pagtatalik nang walang sawa
at sa kalungkutang di mo maunawa
at sa inspirasyon ng pagkanta nang mahina
at habang namamasyal ka sa kalsada
ang lahat ay nakikita
nasasamyo ang mga sampaguita
nahihipo ang mga estatwa, napapantasya
kahit ang mga di kaano-ano,
kunwa’y nahahagkan sila o kaya’y naaano,
nakapagsusuot ka ng korto
at makukulay na sumbrero,
nakapagpupuyat sa disco,
nakakalangoy sa batis
nakakapagpiknik
sa gitna ng tag-init,
lahat ng ito na pawang nagpupugay
sa iyong buhay. Okay
sa olrayt, Bay,
habang naghihintay
sa gitna ng inyong pagsasaya
ang nakangiting punerarya.
ODA
Manggagawa
ni Jose Corazon de Jesus
(16 pantig bawat taludtod, may caesura sa ikawalong pantig)
Bawat palo ng martilyo / sa bakal mong pinapanday
alipatong nagtilamsik, / alitaptap sa kadimlan;
mga apoy ng pawis mong / sa Bakal ay kumikinang
tandang ikaw ang may gawa / nitong buong Santinakpan
Nang tipakin mo ang bato / ay natayo ang katedral,
nang pukpukin mo ang tanso / ay umugong ang batingaw
nang lutuin mo ang pilak / ang salapi ay lumitaw,
si Puhunan ay gawa mo / kaya ngayo'y nagyayabang.
Kung may ilaw na kumisap / ay ilaw ng iyong tadyang,
kung may gusaling naangat, / tandang ikaw ang pumasan
mula sa duyan ng bata / ay kamay mo ang gumalaw
hanggang hukay ay gawa mo / ang kurus na nakalagay.
Kaya ikaw ay marapat / dakilain at itanghal
pagkat ikaw ang yumari / nitong buong Kabihasnan.
Bawat patak ng pawis mo'y / yumayari ka ng dangal
dinadala mo ang lahi / sa luklukan ng tagumpay.
Mabuhay ka ng buhay na / walang wakas, walang hanggan,
at hihinto ang pag-ikot / nitong mundo pag namatay.
Pinagkukunan:
http://tagaloglang.com/Basic-Tagalog/Mga-Halimbawa/halimbawa-ng-tulang-liriko.html
http://homeworks-edsci.blogspot.com/2010/09/halimbawa-ng-katutubong-awiting-bayan.html
No comments:
Post a Comment